شروط عجیب بعضی بازیگران برای تهیه کنندگان

شروط عجیب بعضی بازیگران و ستارگان تلوزیزیون و سینما برای تهیه کنندگان

عادات بعضی هنرمندان ایرانی برای حضور در یک فیلم یا سریال

ستاره‌ها عادت های عجیبی دارند. این عادت و شرط گذاری ستاره ها گاهی جالب و گاهی عجیب هم هست که در ادامه به آن پرداخته شده است…

فرامرز قریبیان
اگر چه قریبیان، یکی از بازیگران بزرگ سینمای ایران است اما برای او از همان ابتدا مهم بوده که در کجای تیتراژ جای دارد. او چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب یک شرط برای حضور در یک فیلم به عنوان بازیگر داشت و آن این بود که نامش در تیتراژ، اول از همه بیاید. اولین درخواست را فارغ از اندازه و زمان تعلق گرفته به نقش مربوطه داشت و گویا هنوز هم دارد.

Doostiha.IR

عزت‌الله انتظامی
عزت‌خان، از همان ابتدا زندگی سلامتی داشته، برای همین هم همه گروه‌های سینمایی که با او کار کرده‌‌اند می‌دانستند که او شام، باید نان و پنیر و سبزی بخورد و این عادت استاد را رعایت می‌کردند. انتظامی خودش هم به این موضوع تاکید دارد که اگر سر فیلمبرداری در زمانی حضور داشت که باید شام می‌خورد، نان و پنیر و سبزی‌اش باید به راه باشد.
Doostiha.IR
فریبرز عرب‌نیا
گویا او مدت‌هاست که برای پروژه‌های بلند مدت، یک شرط دارد و آن اینکه هفته‌ای یک روز تعطیل باشد تا بتواند این زمان را با پسرش بگذراند. البته شنیده می‌شود چنین شرطی را او برای حضور در فیلم «چ» با تهیه‌کننده گذاشته بود و ابراهیم حاتمی‌کیا هم وقتی چنین موردی را فهمید کلی دلخور شد.
Doostiha.IR
آتیلا پسیانی
پسیانی یکی از جدی‌ترین بازیگران مرد سینمای ایران است. شنیده می‌شود او از همان ابتدا شرط می‌کند که روزی 12 ساعت کار خواهد کرد و بیشتر از این تایم، سرصحنه نمی‌ماند حتی اگر گروه همه برای ادامه فیلمبرداری آماده باشند او لباسش را عوض می‌کند و می‌رود.
Doostiha.IR
نیکی کریمی
خانم کریمی یک قهوه‌خور حرفه‌ای است. می‌گویند گروه‌هایی که با او کار می‌کنند باید بدانند او دقیقا چه نوع قهوه‌ای و با چه نوع دم کردنی می‌نوشد و برای او فراهم کنند. گویا او قهوه ‌خاصی مدنظرش است و البته که بچه‌های تدارکات هم معمولا این را می‌دانند.
Doostiha.IR
بهنوش بختیاری
بختیاری یک دفترچه دارد که همیشه همراهش است. او تمام شوخی‌ها و تکیه‌کلام‌هایی که احساس می‌کند بامزه هستند را در آن یادداشت می‌کند و می‌گویند عادت دارد سرصحنه فیلمبرداری به غیر از فیلمنامه گاهی به این دفترچه مراجعه کند و شوخی‌هایی که دوست دارد را لابه‌لای دیالوگ‌هایش می‌ر‌ود و البته نویسنده‌ها را هم کمی شاکی می‌کند.
 Doostiha.IR
اکبر عبدی
شنیده می‌شود بیشتر مواقع راننده جلوی در خانه او می‌خوابد تا بتواند بالاخره او را سرصحنه بیاورد. گویا عبدی خیلی هم به سیراب شیردان از یک طباخی قدیمی در جنوب تهران علاقه دارد و بچه‌های تدارکات اگر سیرابی را برسانند بارک‌الله دارند.
Doostiha.IR
جواد رضویان
این بازیگر سال‌هاست که گیاهخوار است، به همین دلیل گفته می‌شود او در صحنه فیلمبرداری لب به غذا نمی‌زند و همه می‌دانند باید غذایی متناسب با سبک تغذیه او فراهم کنند. البته شنیده می‌شود او گاهی خودش غذا همراه می‌برد تا گروه را به زحمت نیندازد.
Doostiha.IR
محمدرضا گلزار
اولا او تنها در صورتی در فیلمی ظاهر می‌شود که نقش اصلی باشد و بتواند حداقل در 80 درصد فیلم حضور داشته باشد. لباس‌هایش را خودش انتخاب می‌کند و حاضر نیست بازیگردان داشته باشد. روایت است که سر فیلم «گل یخ» کیومرث پوراحمد، گلزار حاضر نشد با گلاب آدینه که بازیگردان این کار بود، همکاری کند.
Doostiha.IR
هدیه تهرانی
خانم تهرانی با شرایطی که دارد اجازه نمی‌دهد خیلی از تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها اصلا فکر همکاری به سرشان بزند. در مورد خانم تهرانی می‌گویند که خیلی‌وقت‌ها نسبت به فیلمنامه هم نظر و ایده دارد که معلوم است خیلی از کارگردان‌ها را خوش نیاید. اقتدار خانم بازیگر سر صحنه را هم اگر اضافه کنید ماجرا دست‌تان خواهد آمد.
Doostiha.IR
افسانه بایگان
می‌گویند برای بایگان بسیار مهم است که در لوکیشن فیلمبرداری، مکانی تمیز و ساکت به عنوان نماز‌خانه وجود داشته باشد. او عادت دارد سر اذان نماز بخواند و مناجات کند و معتقد است باید به این شرایط او احترام بگذارند.
Doostiha.IR
پولاد کیمیایی
او بیشتر با فیلم‌های پدرش دیده شده اما گویا طبق عادت همان فیلم‌ها، علاقه‌ای ندارد در فیلم‌ها کتک‌خور باشد و ترجیح می‌دهد نمادی از قدرت به نظر برسد. مسعود‌خان کیمیایی نقش قهرمان‌های فیلم‌هایش را به پولاد سپرد و البته حواسش بود که او کتک نخورد و بدمن نباشد.

Doostiha.IR

الناز شاکردوست
گویا شاکردوست هم خط قرمز‌هایی دارد. مثلا چندتا بازیگر زن جوان هستند که او ترجیح می‌دهد با آنها همبازی نشود و البته کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی که سراغ الناز می‌روند، این را می‌دانند. در اصل این موضوع، یک شرط نانوشته و ناگفته است.